Profesjonalne towarzystwo zrzeszające osoby praktykujące analizę i psychoterapię jungowską ptpa@ptpajung.pl

Kodeks Etyki Polskiego Towarzystwa Psychologii Analitycznej

Wszyscy członkowie Polskiego Towarzystwa Psychologii Analitycznej akceptują fakt, że prowadzenie psychoterapii wymaga szczególnej odpowiedzialności i stałego przestrzegania zasad etyki.

§ 1                                                                                                    
Wszyscy członkowie PTPA zobowiązani są do przestrzegania zasad ujętych w niniejszym rozdziale oraz innych stosownych dla nich zasad, szczególnie Ustawy o Ochronie Zdrowia Psychicznego, Kodeksu Etyczno–Zawodowego Psychologa, Deklaracji Praw Człowieka ONZ oraz innych kodeksów, stosownych dla wykonywanych przez nich profesji.

§ 2

Zasady ujęte w niniejszym rozdziale dotyczą terapii i szkolenia. Zalecenia dotyczą członków PTPA, szczególnie posiadających uprawnienia psychoterapeuty oraz szkolących się.

§ 3

Zalecenia etyczne PTPA służą:

  1. ustaleniu standardów postępowania w zgodzie z zasadami etyki,
  2. stałemu ulepszaniu relacji psychoterapeutycznej,
  3. ochronie przed nieetycznym zastosowaniem psychoterapii.

§ 4

  1. Prowadzenie psychoterapii powinno być rozumiane jako wykonywanie działań wymagających specjalistycznych umiejętności i wykształcenia.
  2. Psychoterapia polega na rozpoznawaniu i terapii zaburzeń psychicznych lub wszelkich innych stanów cierpienia poprzez specjalistyczne metody oparte na wiedzy naukowej.
  3. Proces psychoterapii opiera się na wzajemnym oddziaływaniu pomiędzy psychoterapeutą a pacjentem lub grupą pacjentów.
  4. Celem psychoterapii może być poprawa stanu klinicznego jak i rozwój pacjenta.
  5. Psychoterapeuta odpowiada za przebieg procesu psychoterapii. Nie odpowiada za działania podejmowane przez pacjenta.
  6. Wykonywanie zawodu psychoterapeuty wymaga wykorzystania wiedzy i doświadczenia w trosce o dobro pacjenta i z poszanowaniem jego godności.
  7. Psychoterapeuta powinien kontynuować swój rozwój zawodowy.                     

§ 5

Psychoterapeuta powinien ograniczyć swoje działania praktyczne do tych obszarów i metod, co do których może być dowiedzione, że zdobył on wystarczającą wiedzę i doświadczenie.

§ 6

  1. Psychoterapeuta zobowiązany jest do zachowania w tajemnicy wszystkich informacji, które stały się mu wiadome podczas prowadzenia terapii, terapii szkoleniowej, treningów i superwizji.
  2. Tajemnica obowiązuje również po śmierci pacjenta.
  3. Tajemnica może zostać niedochowana, gdy w uzasadnionym przypadku zwolni z niej sama osoba zainteresowana.
  4. Tajemnica może zostać niedotrzymana, gdy jej dochowanie zagrażałoby większemu dobru pacjenta lub innych osób, lub gdy jest to wymagane przepisami nadrzędnymi.
  5. W przypadku, gdy konieczne jest niedotrzymanie tajemnicy psychoterapeuta zobowiązany jest do zachowania jak największej dyskrecji.
  6. Psychoterapeuta ma prawo informować opiekunów nieletniego pacjenta o wnioskach i zaleceniach wynikających z terapii.

§ 7

Na początku terapii psychoterapeuta powinien poinformować pacjenta przede wszystkim o:

  1. zasadach obowiązywania tajemnicy,
  2. warunkach finansowych terapii
  3. oraz, jeżeli to dotyczy, o sposobach i celach sporządzania zapisu audiowizualnego, współudziale osób szkolących się, oraz udziale i zakresie informacji przekazywanych osobom finansującym terapię lub opiekunom nieletniego pacjenta.

§ 8

Uczestnictwo pacjenta i psychoterapeuty w terapii powinno opierać się na zasadzie dobrowolności. Pacjent powinien mieć możliwość wyboru psychoterapeuty i współdecydowania o czasie rozpoczęcia i zakończenia terapii.

§ 9

Psychoterapeuta ma prawo odmówić podjęcia się prowadzenia terapii, bez względu na powód. W takiej sytuacji powinien przedstawić pacjentowi inne sposoby uzyskania pomocy.

§ 10

Zasadą naczelną członków PTPA jest unikanie przejawów wszelkiej dyskryminacji, w szczególności ze względu na rasę, religię, pochodzenie etniczne, płeć i orientację seksualną.

§ 11

Nieetyczne jest wykorzystywanie procesu psychoterapii do zaspokojenia osobistych interesów psychoterapeuty: społecznych, emocjonalnych, finansowych, seksualnych i innych.

§ 12

Informacje przedstawiane pacjentom muszą być zawsze prawdziwe i przekazywane w sposób dla nich zrozumiały.

§ 13

Nieetyczne jest umieszczanie w reklamach i informacjach o wykonywaniu zawodu psychoterapeuty informacji nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd, w tym obietnic czy gwarancji powodzenia terapii.

§ 14

Psychoterapeuta powinien współpracować z innymi osobami mając na celu dobro pacjenta i przebieg procesu terapeutycznego.

§ 15

Psychoterapeuta powinien w swej pracy i relacjach z innymi psychoterapeutami kierować się zasadami etyki i lojalności zawodowej.

§ 16

Nieetyczne jest udzielanie niepotwierdzonych informacji o innych psychoterapeutach, w szczególności dotyczy to podważania kwalifikacji zawodowych i cech osobowościowych wymaganych do wykonywania zawodu psychoterapeuty.

§ 17

Nieetyczne jest udzielanie niepotwierdzonych informacji sugerujących nieetyczne postępowanie innego psychoterapeuty.

§ 18

Psychoterapeuta powinien ustalać wysokość wynagrodzenia za prowadzoną terapię i szkolenia stosownie do posiadanych kwalifikacji. PTPA może wskazywać członkom wysokość zalecanych wynagrodzeń. Nieetyczne jest znaczące i bezzasadne zawyżanie lub zaniżanie pobieranych wynagrodzeń.

§ 19

W przypadku uzyskania informacji o nieetycznym postępowaniu innego psychoterapeuty, psychoterapeuta powinien w pierwszej kolejności podjąć próbę omówienia i wpłynięcia na zmianę tego postępowania w bezpośrednim kontakcie. Jeśli podjęcie takiej próby jest niemożliwe lub nie wpłynęło na zmianę postępowania celowe jest powiadomienie Sądu Koleżeńskiego PTPA. W przypadku podjęcia takiego działania jako nadrzędne należy traktować dobro pacjenta.

§ 20

Gdy strony konfliktu nie są w stanie rozwiązać go pomiędzy sobą, a zagraża on dobru PTPA, ich obowiązkiem jest w pierwszej kolejności zwrócenie się do Sądu Koleżeńskiego PTPA. W razie dalszych wątpliwości, strony konfliktu mogą zasięgnąć opinii zewnętrznej instancji.

§ 21

Osoby czynnie zajmujące się psychoterapią i pomocą psychologiczną powinny poddawać się regularnej superwizji.

§ 22

We wszelkich pozostałych sytuacjach psychoterapeuta powinien kierować się ogólnie przyjętymi zasadami etyki.